از آثار دعا برای امام آن است که او برای دعاکننده دعا می کند، پس دعای آن جناب سبب برطرف گشتن غم و اندوه دعاکننده می شود، چرا که امام در اندوه دوستانش اندوهگین شده و برای آنها دعا می کند.

"مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیت‏اللّه‏ سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیة‏اللّه(عج) که حقش بر گردن ما افزون‏تر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مى‏شود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.
اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مى‏نویسد:
"چون ما نمى‏توانیم حقوق آن حضرت(ع) را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، بجا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت(عج)، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مى‏باشد."

هنگام وارد شدن غم و اندوه

چون ازجمله آثار و نتایج دعا برای آن حضرت آن است که: او درباره دعا کننده دعا می نماید پس دعای آن جناب سبب زایل شدن و برطرف گشتن غم و اندوه دعا کننده می شود چرا که امام در حزن و اندوه دوستانش اندوهگین می شود و بی تردید در آن هنگام برای آنها دعا می کند.
پس شایسته است که دوستانش به او تاسی جویند و اقتدا نمایند و برای برطرف شدن هم و غمش دعا کنند به اضافه اینکه گاهی هم و غم آن جناب مایه هم دوستانش می گردد و در این هنگام دعا برای او بیشتر تاکید می یابد.
و می توان برای این مطلب تایید گرفت از فرموده آن جناب در توقیعی که پیشتر آوردیم: "و اکثروا الدعا بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم" یعنی اینکه این دعا سبب فرج و گشایش امر شما می شود و موجب راحتی شما از هر گونه شدت و غم می گردد.

در سختی ها و گرفتاری ها

شایسته است در مواقع سختی و گرفتاری برای تعجیل فرج آن حضرت بسیار دعا کرد به چند وجه:
اول:اینکه مایه دعای آن جناب می شود.
دوم: اینکه سبب دعای فرشتگان می گردد زیرا آنها درباره کسی که در حق مومن غایب دعا کند دعا می نمایند و دعای آنها ان شاالله به اجابت می رسد.
سوم: فرموده آن حضرت "و بسیار دعا کنید برای تعجیل فرج که همان فرج شماست.
چهارم: اینکه دعا برای آن حضرت گونه ای از توسل به اوست و آن بزرگوار وسیله نجات از سختی ها و بلیات است.

بسم الله الرحمن الرحیم

خلعت قیام عدالت خواهانه و دادگسترانه زیبنده قامت توست و اینک ظلمت شب به پایان بردیم و در کرانه فجر خیمه برافراشتیم. پس در انتظار طلوع خورشید جهان فروز سروش برآورید که حجت به اکمال رسیده و گاه بیداریست. سکان این کشتی به دست طوفان سهمگین ناباوری، شک، خستگی، اضطراب و تقیه در گرداب های روزمره در تب و تاب است و این خیال خام و سودایی نابهنگام است که منتظـَر را در انتظار بنشینید که او خود منتظـر است و کلید نجات، انجام وظیفه.

هر چند که انتظار، تجلی دلهای پاک و تبلور حکمت او در جان منتظران است؛ لیکن در میان شما کسانی که در انتظار او ملازمت نمایند و دل را ظرف وجود او قرار دهند، از دیگران پیشی خواهند گرفت که اَلسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ، أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ.

استماع این نامه و پذیرش مفاد آن، به معنای قرار گرفتن در گروه «سربازان ثابت قدم تا ظهور» و به منزله تحویل پرچم «اَلبَیعتُ ِلله» به دست توست؛ گویا تو این پرچم را در مسجدالحرام به اهتزاز درخواهی آورد. پس بشارت باد بر شما نام «یاور مهدی»؛ لیک در راه خود ثابت قدم باشید و صبرپیشه کنید که وعده خدا بسیار نزدیک است

در شهر توریستی اسکاگن این زیبایی رو میشه در سجیه دید، این شمالیترین شهر دانمارکیهاست ..... جایی که دریای بالتیک و دریای شمالی بهم میپیوندند. دو دریای مختلف با هم یکی نمیشوند و بنابرین این راستا بوجود میاد

و این همان چیزی است که در قرآن آمده است

سورة مباركه  الرحمن

مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ (19) بَیْنَهُما بَرْزَخٌ لا یَبْغِیانِ (20)  فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (21) یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ (22)

19. دو دریا را به گونه ای روان كرد كه با هم برخورد كنند.20. اما میان آن دو حد فاصلی است كه به هم تجاوز نمی کنند.21. پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار می‏كنید؟

22. از آن دو، مروارید و مرجان خارج میشود.

فعاليت هيئت انصار المهدي

براي مشاهده به بقيه مراجعه كنيد

یادم باشد که: او که زیر سایه دیگری راه می‌رود، خودش سایه‌ای ندارد.

یادم باشد که: در حرکت همیشه افق‌های تازه هست.

یادم باشد که: دست به کاری نزنم که نتوانم آن را برای دیگران تعریف کنم.

یادم باشد که: آنها که دوستشان می‌دارم می‌توانند دوستم نداشته باشند.

یادم باشد که: فرار؛ راه به دخمه‌ای می‌برد برای پنهان شدن نه آزادی.

یادم باشد که: باورهایم شاید دروغ باشند.

یادم باشد که: لبخندم را توى آیینه جا نگذارم.

یادم باشد که: آرزوهای انجام نیافته دست زندگی را گرفته‌اند و او را راه می‌برند.

یادم باشد که: لزومی ندارد همان قدر که تو برای من عزیزی، من هم برایت عزیز باشم.

یادم باشد که: محبتی که به دیگری می‌کنم ارضای نیاز به نمایش گذاشتن مهر خودم نباشد.

یادم باشد که: دلخوشی‌ها هیچکدام ماندگار نیستند.

یادم باشد که: تا وقتی اوضاع بدتر نشده! یعنی همه چیز رو به راه است.

یادم باشد که: هوشیاری یعنی زیستن با لحظه‌ها.

یادم باشد که: آرامش جایی فراتر از ما نیست.

یادم باشد که: برای پاسخ دادن به احمق، باید احمق بود!

یادم باشد که: در خسته‌ترین ثانیه‌های عمر هم هنوز رمقی برای انجام برخی کارهای کوچک هست!

یادم باشد که: لازم است گاهی با خودم رو راست‌تر از این باشم که هستم.

یادم باشد که: سهم هیچکس را هیچ کجا نگذاشته‌اند، هر کسی سهم خودش را می‌آفریند.

یادم باشد که: آن هنگام که از دست دادن عادت می‌شود، بدست آوردن هم دیگر آرزو نیست.

یادم باشد که: پیشترها چیزهایی برایم مهم بودند که حالا دیگر مهم نیستند.

یادم باشد که: آنچه امروز برایم مهم است، فردا نخواهد بود.

یادم باشد که: نیازمند کمک‌اند آنها که منتظر کمکشان نشسته‌ایم.

یادم باشد که: هرگز به تمامی ناامید نمی‌شوی اگر تمام امیدت را به چیزی نبسته باشی.

یادم باشد که: غیر قابل تحمل وجود ندارد.

یادم باشد که: گاهی مجبور است برای راحت کردن خیال دیگران خودش را خوشحال نشان بدهد.

یادم باشد که: خوبی آنچه که ندارم این است که نگران از دست دادن‌اش نخواهم بود.

یادم باشد که: وظیفه من این است؛ حمل باری که خودم هستم تا آخر راه.

یادم باشد که: همیشه چند قدم آخر است که سخت‌ترین قسمت راه است.

یادم باشد که: امید، خوشبختانه از دست دادنی نیست...

خدایاااااااااااااا شکرت به خاطر همه الطافت 

که زبانم برای شکر آنها عاجز است...